-
1 Mors civīlis
Гражданская смерть; лишение всех гражданских прав.Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Mors civīlis
-
2 Гражданская смерть
= Лишение всех гражданских правЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Гражданская смерть
-
3 naturale
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
4 naturalia
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
5 naturalis
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
6 victoria
victōrĭa, ae, f. [victor].I.Prop., victory.A.In war.1.Absol.: cernere de victoriā, Enn. ap. Non. p. 511, 9 (Trag. Rel. v. 206 Vahl.):2.insignia victoriae, non victoriam reportare,
Cic. Imp. Pomp. 3, 8; cf.:exercitus plus victoriae quam praedae deportavit,
prestige, Curt. 10, 2, 11:reverti cum victoriā,
Just. 2, 5, 2:concurritur: horae Momento cita mors venit aut victoria laeta,
Hor. S. 1, 1, 8.— Plur.: illum diem omnes labores et victorias confirmaturum, Sall. J. 49, 3.—With gen.: utrl magni victoria sit dati regni, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 108 (Ann. v. 91 Vahl.):3.extremum malorum omnium esse civilis belli victoriam,
Cic. Fam. 9, 6, 3:clementiam in victoriā belli civilis admirabilem exhibuit,
Suet. Caes. 75 init.—Plur.:haec bella gravissima victoriaeque eorum bellorum clarissimae,
Cic. Mur. 14, 31.—With de and abl.:4.cum Canulejus victoriā de patribus... ingens esset,
Liv. 4, 6, 5:Africanus ob egregiam victoriam de Hannibale Poenisque appellatus,
id. 21, 46, 8; 25, 39, 17:de Vejentibus,
id. 5, 15, 1:quantaecumque, de Romanis tamen, victoriae partae fama,
id. 27, 31, 3:Philippi de Atheniensibus victoriam praeferebat,
Curt. 8, 1, 33; Just. 31, 3, 9.—With ab and abl.:5.ut ab illo insignia victoriae, non victoriam reportarent,
Cic. Imp. Pomp. 3, 8.—With ex and abl.:B.gens una populi Romani saepe ex opulentissimā Etruscā civitate victoriam tulit,
Liv. 2, 50, 2:ex Campanis victoriam pepererunt,
id. 7, 34, 13:Domitii ex Arvernis victoria fuit nobilis,
Vell. 2, 10, 2.—In law contests, etc.1.In gen.:2.victoria penes patres fuit,
Liv. 4, 50:ex collegā victoriam quaerere,
id. 2, 44; cf. Ov. F. 2, 811; id. A. A. 2, 539.—With gen.:II.litium,
Plin. 29, 3, 12, § 54.—Transf.A.Personified: Victoria, as a Roman goddess, Victory:B. C.Neptunus, Virtus, Victoria,
Plaut. Am. prol. 42; cf. Cic. N. D. 2, 23, 61; id. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 13; Inscr. Orell. 387; 1803; 1838; cf. Varr. L. L. 5, § 62 Müll.—A statue of Victory; in a lusus verbb.:nam qui Victorias aureas in usum belli conflari volebat, ita declinavit, victoriis utendum esse,
Quint. 9, 2, 92. -
7 naturalis
nātūrālis, e (natura), I) zur Geburt gehörig, 1) im allg., Geburts-, loca, Geburtsteile, -glieder, Colum. – subst., nātūrāle, is, n., Geburtsteil, -glied, Cels., gew. im Plur., Cels., Iustin. u.a. – 2) insbes., durch Geburt geworden: a) leiblich (Ggstz. adoptivus), filius, Liv. u. Suet.: nepos, Suet.: avus, Vell. u. ICt.: filia, Corp. inscr. Lat. 2, 1213 (aber Cic. Phil. 3, 15 jetzt naturā pater). – b) außerehelich (Ggstz. legitimus), pater, frater, soror, ICt. – II) zur Natur gehörig, natürlich, Natur-, 1) von Natur entstanden, natürlich (Ggstz. fortuitus, s. Cic. part. or. 37), moles, Caes.: saxum, Colum.: situs (Veiorum), Liv.: aquae naturales, naturali virtute medentes, Cael. Aur.: naturalia lavacra calidiora, Th. Prisc.: dah. von der Natur verliehen, natürlich, angeboren, motus, Cic.: notio, Cic.: bonitas, Nep.: sensus (Gefühl), Ambros.: alci naturale est mit folg. ut u. Konj., es ist bei jmd. ein Naturfehler, daß er usw., Plin. 11, 144. – neutr. subst.: a) ein natürliches Bedürfnis, per simulationem naturalis cuiusdam urgentis, unter dem Vorgeben, ein drängendes nat. Bed. zu befriedigen, Amm. 30, 1, 20. – b) eine natürliche Gabe od. Anlage, si quid naturale forte non habeant, Cic. de or. 1, 117. – 2) den Gesetzen der Natur gemäß, naturgemäß, natürlich, causae, Tac.: mors, Plin.: condicio fatorum, Iustin.: dies (Ggstz. dies civilis), Censor. – naturale est m. folg. ut u. Konj., Sen. ep. 116, 2 u. ad Polyb. 18, 7. Plin. 17, 12. Plin. ep. 4, 17, 3. – neutr. pl. subst., naturalia anteponantur non naturalibus, das Natürliche dem nicht Natürlichen, Cic. top. 69: sapiens causas naturalium et quaerit et novit, Sen. ep. 88, 26. – 3) die Natur betreffend, quaestiones, Cic.: philosophia, Naturphilosophie, Gell.: pars sapientiae, Naturlehre, Quint. – 4) natürlich = wirklich, im Gegensatz zum Erdichteten, philosophi duos Ioves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum, Lact. 1, 11, 37. – / Superl. naturalissimus, Chalcid. Tim. 35 in.
-
8 naturalis
nātūrālis, e (natura), I) zur Geburt gehörig, 1) im allg., Geburts-, loca, Geburtsteile, -glieder, Colum. – subst., nātūrāle, is, n., Geburtsteil, -glied, Cels., gew. im Plur., Cels., Iustin. u.a. – 2) insbes., durch Geburt geworden: a) leiblich (Ggstz. adoptivus), filius, Liv. u. Suet.: nepos, Suet.: avus, Vell. u. ICt.: filia, Corp. inscr. Lat. 2, 1213 (aber Cic. Phil. 3, 15 jetzt naturā pater). – b) außerehelich (Ggstz. legitimus), pater, frater, soror, ICt. – II) zur Natur gehörig, natürlich, Natur-, 1) von Natur entstanden, natürlich (Ggstz. fortuitus, s. Cic. part. or. 37), moles, Caes.: saxum, Colum.: situs (Veiorum), Liv.: aquae naturales, naturali virtute medentes, Cael. Aur.: naturalia lavacra calidiora, Th. Prisc.: dah. von der Natur verliehen, natürlich, angeboren, motus, Cic.: notio, Cic.: bonitas, Nep.: sensus (Gefühl), Ambros.: alci naturale est mit folg. ut u. Konj., es ist bei jmd. ein Naturfehler, daß er usw., Plin. 11, 144. – neutr. subst.: a) ein natürliches Bedürfnis, per simulationem naturalis cuiusdam urgentis, unter dem Vorgeben, ein drängendes nat. Bed. zu befriedigen, Amm. 30, 1, 20. – b) eine natürliche Gabe od. Anlage, si quid naturale forte non habeant, Cic. de or. 1, 117. – 2) den Gesetzen der Natur gemäß, naturgemäß, natürlich, causae, Tac.: mors, Plin.: condicio fatorum, Iustin.: dies (Ggstz. dies civilis), Censor. – naturale————est m. folg. ut u. Konj., Sen. ep. 116, 2 u. ad Polyb. 18, 7. Plin. 17, 12. Plin. ep. 4, 17, 3. – neutr. pl. subst., naturalia anteponantur non naturalibus, das Natürliche dem nicht Natürlichen, Cic. top. 69: sapiens causas naturalium et quaerit et novit, Sen. ep. 88, 26. – 3) die Natur betreffend, quaestiones, Cic.: philosophia, Naturphilosophie, Gell.: pars sapientiae, Naturlehre, Quint. – 4) natürlich = wirklich, im Gegensatz zum Erdichteten, philosophi duos Ioves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum, Lact. 1, 11, 37. – ⇒ Superl. naturalissimus, Chalcid. Tim. 35 in.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naturalis
-
9 defleo
dē-flĕo, ēvi, ētum, 2, v. a. and n.I.Act.A.To weep over a person or thing; to lament, deplore, bewail (for syn. cf.:(β).deploro, ejulo, ploro, lacrimo, lamentor, fleo —class.): te cinefactum deflevimus,
Lucr. 3, 907:Numam,
Ov. M. 15, 487:nuptam (Eurydicen),
id. ib. 10, 12:inter nos impendentes casus deflevimus,
Cic. Brut. 96, 329: illud initium civilis belli, Asinius Pollio ap. Cic. Fam. 10, 31:eversionem civitatis,
Quint. 3, 8, 12:aliena mala,
id. 6, 1, 26 et saep.:Crassi mors a multis saepe defleta,
Cic. de Or. 3, 3; cf. id. Phil. 13, 5; Verg. A. 6, 220 al.:in deflenda nece,
Quint. 11, 3, 8 et saep. — Absol.:dum assident, dum deflent,
Tac. A. 16, 13:in amici sinu,
Plin. Ep. 8, 16, 5.—Poet. with acc. and inf.:* B.et minui deflevit onus dorsumque levari,
Manil. 4, 748.—Oculos, to dull with weeping, App. M. 5, p. 161, 36.—II.Neutr., to weep much or violently, weep to exhaustion (very rare):gravibus cogor deflere querelis,
Prop. 1, 16, 13; Justin. 18, 4, 13; App. M. 4 fin. -
10 festino
festīno, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [cf. Gr. theinô; Lat. -fendo in defendo, offendo, -festus in manifestus, etc., and fustis, Corss. Ausspr. 2, 190; Curt. Gr. Etym. p. 255].I.Neutr., to hasten, make haste, hurry, be quick (class.; not in Caes.; syn.: propero, celero, maturo): aliud est properare, aliud festinare. Qui unum quid mature transigit, is properat: qui multa simul incipit neque perficit, is festinat, Cato ap. Gell. 16, 14, 2; id. ap. Paul. ex Fest. s. v. properare, p. 235 Müll.; ap. Non. 441, 22:II. (α).propemodum quid illic festinet sentio,
Plaut. Trin. 3, 1, 14:aput nos eccillam festinat cum sorore uxor tua,
id. Stich. 4, 1, 30:quid festinas?
Ter. Eun. 4, 3, 8; cf.:quamquam festinas, non est mora longa,
Hor. C. 1, 28, 35; Sall. Fragm. ap. Don. Ter. Eun. 4, 3, 8:ibi,
Plaut. Stich. 5, 3, 4:plura scripsissem, nisi tui festinarent,
Cic. Fam. 12, 22, 4; cf. id. Att. 6, 2 fin.:solent nautae festinare quaestus sui causa,
id. Fam. 16, 9, 4:esseda festinant, pilenta, petorrita, naves,
Hor. Ep. 2, 1, 192:in provinciam festinare,
Quint. 6, 3, 39:ad portas,
Sall. J. 69, 2; cf.:ad singulare Antonii factum festinat oratio,
Cic. Phil. 1, 1, 3:ad probationem,
Quint. 4, 3, 8; cf. id. 4, 5, 10:quis te festinare jubet?
Juv. 14, 212.—Prov.: festina lente (speude bradeôs), Suet. Aug. 25.With an object-clause (class.):(β).ut migrare tanto opere festines,
Cic. Fam. 7, 23 fin.:ne festinaret abire,
Sall. J. 64, 4:ultum ire injurias,
id. ib. 68, 1:finem imponere,
Quint. 9, 4, 146:sequi,
Curt. 6, 6, 25:componere lites,
Hor. Ep. 1, 2, 12:quae laedunt oculum, festinas demere,
id. ib. 1, 2, 38:terris advertere proram,
Verg. G. 4, 117:aram congerere arboribus,
id. A. 6, 177; cf.:callidus id modo festinabat, Bocchi pacem imminuere, ne, etc.,
Sall. J. 81 fin.:universis prodesse festinet,
Inscr. Orell. 775.—With acc. (not in Cic.): festivum festinant diem, hasten to celebrate, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 401 (Trag. v. 434 ed. Vahl.):* (γ).ni id festinaret,
Sall. J. 77, 1:ad bellum cuncta,
id. ib. 73, 1: soleas festinate (sc. dare), id. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 12, 425:festinare fugam,
Verg. A. 4, 575:vias,
Stat. Th. 2, 478:poenas,
Hor. Ep. 1, 2, 61:pyram,
Sil. 8, 52:vestes,
Stat. S. 2, 1, 128:caedes, patibula, ignes, cruces,
Tac. A. 14, 33:mortem in se,
to bring on speedily, id. ib. 4, 28:pyram,
prepares in haste, Sil. 8, 52.—In pass.:quod animo cupienti nihil satis festinatur,
Sall. J. 64 fin.:ea cuncta per idoneos ministros festinabantur,
Tac. H. 2, 82:cum belli civilis praemia festinarentur,
id. ib. 3, 37:nec virgines festinantur,
are not married early, id. G. 20:adoptio festinatur,
id. A. 12, 25; 6, 50; id. H. 3, 37.—In part. perf., hastened, accelerated:festinata maturitas,
Quint. 6 praef. § 10;iter,
Ov. P. 4, 5, 8:missio,
Tac. A. 1, 52:casus,
id. ib. 6, 44:nuptiae,
Suet. Aug. 69:honores,
i. e. obtained before the proper time, Luc. 8, 24; Plin. Pan. 69, 5:festinatis annis raptus,
by an early death, Mart. 7, 40, 7; cf.:festinatis lictorum manibus in carcerem raptus,
Tac. A. 6, 40:mors domini gladiis tam festinata,
prematurely inflicted, Juv. 4, 96.—With se, to make haste, Gell. 14, 2, 9.—Hence,1.festīnans, antis, P. a., hasty, in haste:2.ille properans, festinans, mandata vestra conficere cupiens,
Cic. Phil. 9, 3, 6:haec festinans scripsi in itinere atque agmine,
id. Att. 6, 4 fin. —Adv.: festīnanter, hastily, speedily, quickly (class.):improbe, turbide, festinanter, rapide omnia videtis esse suscepta, Cic. Scaur. § 37: nimium festinanter dictum,
id. Fin. 5, 26, 77.— Comp.:compositius cuncta quam festinantius agerent,
Tac. A. 15, 3:factum quid,
Gell. 10, 11, 8:publicatum,
Suet. Aug. 29:germinant,
Plin. 17, 11, 15, § 78.— Sup.:festinantissime,
Aug. Ep. 250.—
См. также в других словарях:
Civilis mors — Civilis mors, so v. w. Bürgerlicher Tod … Pierer's Universal-Lexikon
Mörs — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
Liste lateinischer Phrasen/B — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Coram publico — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Niederlande [2] — Niederlande (Gesch.). Das Land, welches jetzt N. heißt, wurde, so weit die Geschichte reicht, von Germanen bewohnt; wann u. wie aber diese dahin kamen, ist nicht genau zu berichten, wahrscheinlich geschah ihre Einwanderung mit Vertreibung der… … Pierer's Universal-Lexikon
Asciburgium — Limes Niedergermanischer Limes Datierung (Belegung) A.a) augusteisch A.b) tiberisch A.c) claudisch (oder früher) A.d) neronisch A.e) vespasianisch bis um 83/85 B) um 230 C) valentinianisch bis Mitte 5. Jh … Deutsch Wikipedia
Список латинских фраз — В Викицитатнике есть страница по теме Латинские пословицы Во многих языках мира, в том числе в … Википедия
Liste lateinischer Phrasen/M — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Dichterische Freiheit — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Per-Capita — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia